Θηλυκά και αρσενικά μυαλά μου , δύσκολη η επικοινωνία μας ... αλλά .. για να εξετάσουμε πως θα ήταν αν αλλάζαμε τους ρόλους , και επειδή αρκετά ασχολήθηκα πως σκέφτονται τα αρσενικά για να δούμε κάτι αλλιώτικο .. τι θα έκανα αν ήμουν το αρσενικό ! Έτσι μήπως και σκεφτείτε λίγο παραπάνω ρε παιδιά και όχι κατόπιν εορτής ..
lets begin ..
Ξυπνάς το πρωί. Πας τουαλέτα, σηκώνεις καπάκι . Ντύνεσαι για δουλειά . Κάθεσαι , τρως πρωινό . Σκέφτεσαι, ας στείλω στο Μαράκι, καιρό έχω να ... Το Μαράκι σε βρίζει γιατί τη θυμάσαι όποτε έχεις τις ορέξεις σου . Και καλά σου κάνει. Γιατί τι είναι το Μαράκι ; Να είναι πάντα διαθέσιμη για σένα που δεν έχεις σκοπό να τη δεις σοβαρά;
Αφήνεις κινητό. Το έφαγες το άκυρό σου, θα στείλω σε καμιά άλλη, σκέφτεσαι. Ή καλύτερη ιδέα, θα στείλω στην πρώην ..
Η πρώην ξέρει τα δικά σου πισωγυρίσματα. Ξέρει κι εκείνη όπως και το Μαράκι, ότι γυρνάς όποτε δεν έχεις με κάτι ή καλύτερα με κάποια, να ασχολείσαι. Και σε βρίζει κι αυτή. Πιο εύστοχα αυτή τη φορά, γιατί η πρώην ξέρει.
Κι έρχεσαι στο σημείο που αναρωτιέσαι: «Γιατί προκαλώ το φθόνο ολόκληρου του γυναικείου φύλου;». Καλή ερώτηση πουλάκι μου. Θα στην απαντήσω σύντομα και περιεκτικά. Γιατί δεν ξέρεις να φέρεσαι.
Ξέρεις, υπάρχουν και κάποια όρια. Καλή η τρέλα, αλλά όταν τα πράγματα σοβαρεύουν καλό είναι να αρχίσεις να σοβαρεύεσαι κι εσύ. Καμία δε θέλει δίπλα της κάποιον που δεν μπορεί να κάνει μια σοβαρή κουβέντα μαζί του , κάποιον που το παίζει δήθεν , κάποιον που δεν ξέρει τι θέλει ή κάποιον που τα θέλει όλα δικά του. Καταλαβαίνω τέλειος δεν είναι κανείς , όλοι έχουμε ατέλειες αλλά αυτά ερωτευόμαστε , οι ατέλειες μας ενώνονται , ίσως και οι πληγές μας και σιγά σιγά φτιάχνουμε κάτι που ίσως να αγγίζει κάτι ιδανικό . Μεγάλε άκου , μη το παίζεις θύμα , όλοι έχουμε πληγές αλλά δε τις φορτώνουμε στον άλλο , τις κουβαλάμε μαζί μας για να γινόμαστε καλύτεροι . Σου ακούγομαι σκληρή αλλά κάποιες φορές η λογική σε κάνει να σκέφτεσαι όπως πρέπει .. ασε τους συναισθηματισμούς για λίγο ..
Αφήνεις κινητό. Το έφαγες το άκυρό σου, θα στείλω σε καμιά άλλη, σκέφτεσαι. Ή καλύτερη ιδέα, θα στείλω στην πρώην ..
Η πρώην ξέρει τα δικά σου πισωγυρίσματα. Ξέρει κι εκείνη όπως και το Μαράκι, ότι γυρνάς όποτε δεν έχεις με κάτι ή καλύτερα με κάποια, να ασχολείσαι. Και σε βρίζει κι αυτή. Πιο εύστοχα αυτή τη φορά, γιατί η πρώην ξέρει.
Κι έρχεσαι στο σημείο που αναρωτιέσαι: «Γιατί προκαλώ το φθόνο ολόκληρου του γυναικείου φύλου;». Καλή ερώτηση πουλάκι μου. Θα στην απαντήσω σύντομα και περιεκτικά. Γιατί δεν ξέρεις να φέρεσαι.
Ξέρεις, υπάρχουν και κάποια όρια. Καλή η τρέλα, αλλά όταν τα πράγματα σοβαρεύουν καλό είναι να αρχίσεις να σοβαρεύεσαι κι εσύ. Καμία δε θέλει δίπλα της κάποιον που δεν μπορεί να κάνει μια σοβαρή κουβέντα μαζί του , κάποιον που το παίζει δήθεν , κάποιον που δεν ξέρει τι θέλει ή κάποιον που τα θέλει όλα δικά του. Καταλαβαίνω τέλειος δεν είναι κανείς , όλοι έχουμε ατέλειες αλλά αυτά ερωτευόμαστε , οι ατέλειες μας ενώνονται , ίσως και οι πληγές μας και σιγά σιγά φτιάχνουμε κάτι που ίσως να αγγίζει κάτι ιδανικό . Μεγάλε άκου , μη το παίζεις θύμα , όλοι έχουμε πληγές αλλά δε τις φορτώνουμε στον άλλο , τις κουβαλάμε μαζί μας για να γινόμαστε καλύτεροι . Σου ακούγομαι σκληρή αλλά κάποιες φορές η λογική σε κάνει να σκέφτεσαι όπως πρέπει .. ασε τους συναισθηματισμούς για λίγο ..
Γι’ αυτό χαλάρωσε και άκου τι θα έκανα εγώ στη θέση σου. Χρήσιμες οδηγίες αλλά η πλειοψηφία σας αγόρια μου θα με βρίσει , λέγοντας τι λέει η τρελή , σιγά μην τα κάνω όλα αυτά . Αντρικός εγωισμός , αλλά αν είχατε το μυαλό να τα κάνετε μάλλον θα είχατε δίπλα σας μια ευτυχισμένη κοπέλα . Και αγοράκια μου , η δύναμη του άντρα φαίνεται στο χαμόγελο της κοπέλας που συνοδεύει .
Λοιπόν ....
Λοιπόν ....
Αν είχα γεννηθεί αρσενικό. Θα είχα την αυτοπεποίθηση να κυνηγήσω τη λεία μου. Κι αν αυτή δεν ανταποκρινόταν, τουλάχιστον θα ήξερα ότι η προσπάθειά μου εκτιμήθηκε. Αν πάλι ανταποκρινόταν, θα συνέχιζα το κυνήγι .
Θα είχα την τρέλα να σηκώσω το τηλέφωνο και να της πω «Ετοιμάσου, έκλεισα διήμερο στο Πήλιο, σε μισή ώρα θα είμαι κάτω από το σπίτι σου». Θα επιδίωκα να περνάω περισσότερο από τον ελεύθερο χρόνο μου μαζί της γιατί οι γυναίκες αυτό ζητάμε, χρόνο. Θα την πήγαινα βόλτες, σινεμά. Θα την κρατούσα από το χέρι στις εξόδους μας. Θα την σύστηνα στους κολλητούς.
Θα μιλούσα γι’ αυτήν στους φίλους σαν να ήταν ό,τι πολυτιμότερο είχα ποτέ. Θα τους έκανα να ζηλέψουν που εγώ θα είχα αυτήν που άλλοι θα σκότωναν να αποκτήσουν. Θα την έκανα να αισθάνεται η ομορφότερη των ομορφότερων κάθε μέρα, ακόμη κι όταν δε θα ήμασταν μαζί. Θα της άφηνα τα δικά της περιθώρια, το δικό της κύκλο ελευθερίας. Θα προσπαθούσα να μην τη ζηλεύω σε επίπεδο ασφυξίας. Κι αν ζήλευα θα το έκανα κάπως διακριτικά. Θα μαλώναμε αλλά αν έφταιγα δε θα ήμουν εγωιστής , θα πήγαινα στο σπίτι της θα της έλεγα βγες τώρα έξω και πριν μιλήσει θα την φιλούσα .
Δε θα τη βομβάρδιζα με μηνύματα και κλήσεις. Λίγες είναι αυτές που θέλουν να είναι όλη την ώρα με ένα κινητό στο χέρι. Θα την έπαιρνα όσες αγκαλιές μπορούσα κι αν το αισθανόμουν θα της έλεγα ότι την αγαπώ με κάθε ευκαιρία.
Θα ήμουν όσο περισσότερο ειλικρινής μπορούσα, θα έλεγα ό,τι σκεφτόμουν, θα της προκαλούσα ασφάλεια κι η επιβεβαίωση ότι είμαι εκεί, ότι ανήκω σ’ εκείνη, θα ήταν καθημερινό φαινόμενο. Θα ήμουν σκληρός εκεί που θα έπρεπε και ρομαντικός και ιππότης όπου χρειαζόταν.
Θα επιδίωκα να μιλάω μαζί της. Δεν εννοώ μόνο τα τυπικά. Θα επιδίωκα να επικοινωνώ. Να ακούω αυτά που θα είχε να μου πει και όχι να τα περνάω στο ντούκου. Θα προσπαθούσα να είμαι ο τέλειος εραστής και γιατί όχι, να άκουγα και καμία συμβουλή. Δε θα της έλεγα πράγματα του αέρα και δε θα έδινα υποσχέσεις που δε θα μπορούσα να κρατήσω.
Θα τη φιλούσα σαν να ήταν μόνο για μια φορά και θα την έκανα να γελάει συνέχεια. Και κυρίως θα έδειχνα τα συναισθήματά μου όσο το δυνατόν περισσότερο. Με πράξεις. Χειροπιαστά συναισθήματα. Έχουμε χορτάσει από λόγια.
Βέβαια όλα αυτά θα τα έκανα εγώ. Αν είχα γεννηθεί άντρας. Που το πιθανότερο είναι να μην τα έλεγα γιατί πολύ απλά δε θα τα είχα δει από τη γυναικεία μεριά.
Δύσκολο να είσαι άντρας, δε λέω. Αλλά δυσκολότερο να είσαι γυναίκα με όλους αυτούς εκεί έξω που δεν ξέρουν να φέρονται , να τα περιμένουν όλα από εμας , να μην προσπαθούν όσο χρειάζεται και να πρέπει στο τέλος να δώσεις ένα συγχωροχάρτι που ακόμη και γι'αυτό δεν προσπαθούν . Δεν είναι όλα δικά σας παιδιά , αν θέλετε να έχετε σωστές γυναίκες δίπλα σας να μάθετε να προσπαθείτε. Χωρίς παρεξήγηση.
Θα είχα την τρέλα να σηκώσω το τηλέφωνο και να της πω «Ετοιμάσου, έκλεισα διήμερο στο Πήλιο, σε μισή ώρα θα είμαι κάτω από το σπίτι σου». Θα επιδίωκα να περνάω περισσότερο από τον ελεύθερο χρόνο μου μαζί της γιατί οι γυναίκες αυτό ζητάμε, χρόνο. Θα την πήγαινα βόλτες, σινεμά. Θα την κρατούσα από το χέρι στις εξόδους μας. Θα την σύστηνα στους κολλητούς.
Θα μιλούσα γι’ αυτήν στους φίλους σαν να ήταν ό,τι πολυτιμότερο είχα ποτέ. Θα τους έκανα να ζηλέψουν που εγώ θα είχα αυτήν που άλλοι θα σκότωναν να αποκτήσουν. Θα την έκανα να αισθάνεται η ομορφότερη των ομορφότερων κάθε μέρα, ακόμη κι όταν δε θα ήμασταν μαζί. Θα της άφηνα τα δικά της περιθώρια, το δικό της κύκλο ελευθερίας. Θα προσπαθούσα να μην τη ζηλεύω σε επίπεδο ασφυξίας. Κι αν ζήλευα θα το έκανα κάπως διακριτικά. Θα μαλώναμε αλλά αν έφταιγα δε θα ήμουν εγωιστής , θα πήγαινα στο σπίτι της θα της έλεγα βγες τώρα έξω και πριν μιλήσει θα την φιλούσα .
Δε θα τη βομβάρδιζα με μηνύματα και κλήσεις. Λίγες είναι αυτές που θέλουν να είναι όλη την ώρα με ένα κινητό στο χέρι. Θα την έπαιρνα όσες αγκαλιές μπορούσα κι αν το αισθανόμουν θα της έλεγα ότι την αγαπώ με κάθε ευκαιρία.
Θα ήμουν όσο περισσότερο ειλικρινής μπορούσα, θα έλεγα ό,τι σκεφτόμουν, θα της προκαλούσα ασφάλεια κι η επιβεβαίωση ότι είμαι εκεί, ότι ανήκω σ’ εκείνη, θα ήταν καθημερινό φαινόμενο. Θα ήμουν σκληρός εκεί που θα έπρεπε και ρομαντικός και ιππότης όπου χρειαζόταν.
Θα επιδίωκα να μιλάω μαζί της. Δεν εννοώ μόνο τα τυπικά. Θα επιδίωκα να επικοινωνώ. Να ακούω αυτά που θα είχε να μου πει και όχι να τα περνάω στο ντούκου. Θα προσπαθούσα να είμαι ο τέλειος εραστής και γιατί όχι, να άκουγα και καμία συμβουλή. Δε θα της έλεγα πράγματα του αέρα και δε θα έδινα υποσχέσεις που δε θα μπορούσα να κρατήσω.
Θα τη φιλούσα σαν να ήταν μόνο για μια φορά και θα την έκανα να γελάει συνέχεια. Και κυρίως θα έδειχνα τα συναισθήματά μου όσο το δυνατόν περισσότερο. Με πράξεις. Χειροπιαστά συναισθήματα. Έχουμε χορτάσει από λόγια.
Βέβαια όλα αυτά θα τα έκανα εγώ. Αν είχα γεννηθεί άντρας. Που το πιθανότερο είναι να μην τα έλεγα γιατί πολύ απλά δε θα τα είχα δει από τη γυναικεία μεριά.
Δύσκολο να είσαι άντρας, δε λέω. Αλλά δυσκολότερο να είσαι γυναίκα με όλους αυτούς εκεί έξω που δεν ξέρουν να φέρονται , να τα περιμένουν όλα από εμας , να μην προσπαθούν όσο χρειάζεται και να πρέπει στο τέλος να δώσεις ένα συγχωροχάρτι που ακόμη και γι'αυτό δεν προσπαθούν . Δεν είναι όλα δικά σας παιδιά , αν θέλετε να έχετε σωστές γυναίκες δίπλα σας να μάθετε να προσπαθείτε. Χωρίς παρεξήγηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου