Πριν λίγες μέρες έλαβα ένα μήνυμα!Ήταν μια κοπέλα η οποία μου έλεγε να συνεχίσω να γράφω γιατί τα κείμενα μου είναι όμορφα και της δίνω την εντύπωση πως άλλαξα.Όταν τη ρώτησα πως εννοεί ότι άλλαξα μου είπε δε ξέρω να στο πω ακριβώς αλλά σα να μεγάλωσες,σαν να είσαι διαφορετική.Έλα όμως που δεν άλλαξα,έτσι ήμουν απλά δεν είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα ή για να το διατυπώσω πιο σωστά εγώ δε δίνω από την αρχή την ευκαιρία να με γνωρίσουν καλύτερα.Για να συμβεί αυτό πρέπει να περάσει χρόνος και πρέπει να κοιτάξει πιο βαθιά μέσα μου κάποιος.Συνήθως δίνω άλλη εντύπωση πιο απόμακρη με την πρώτη ματιά,μάλλον από άμυνα.Βέβαια λένε πως ο άνθρωπος φαίνεται από την πρώτη ματιά αλλά μάλλον δεν είναι πάντα έτσι...
Αυτό ήταν το πρώτο μέρος της κουβέντας μας,το δεύτερο αφορά τα κείμενα μου..Η αλήθεια είναι πως πολλοί από εσάς μου λέτε να συνεχίσω να γράφω γιατί σας αρέσει ο τρόπος μου.Δε σας κρύβω πως το γράψιμο είναι η ζωή μου,η συντροφιά που δε με εγκαταλείπει ποτέ!Πάντα από μικρή όταν ήθελα κάτι να το βγάλω από μέσα μου το έγραφα,βέβαια δεν είναι το ίδιο,όσα έγραφα μικρή τα ήξερα μόνο εγώ τώρα αυτά τα κείμενα τα μοιράζομαι μαζί σας.Θα μπορούσε να πει κανείς πως σας κάνω μέρος της ζωής μου,πως εκθέτω τον εαυτό μου.Δε σας κρύβω πως κάποιες στιγμές σκέφτομαι να το παρατήσω αλλά ευτυχώς μένει μόνο για λίγο στις σκέψεις μου.Μοιράζομαι μαζί σας πράγματα που μάλλον όλοι νιώθουμε,ερεθίσματα που λαμβάνω καθημερινά από κουβέντες μου, από ό,τι "πιάνει" το μάτι μου γενικώς.Μάλλον γι'αυτό μου λέτε να συνεχίσω να γράφω γιατί μέσα στα κείμενα μου βρίσκεται κάτι από εσάς,κάτι από αυτά που έχετε στην ψυχή σας και απλά φοβάστε να τα πείτε εσείς!Γι'αυτό θα συνεχίζω να σας γράφω μήπως κάποια στιγμή σας παρακινήσω να γράψετε κάτι και εσείς,όχι σε μένα αλλά κάτι στον εαυτό σας ή σε αυτόν που θέλετε!Κάποια στιγμή μια ψυχολόγος μου είχε πει πως η ανάγκη να γράφουμε είναι γιατί έτσι εξωτερικεύουμε τα συναισθήματα μας και αυτό μας ηρεμεί.Τελικά είχε δίκιο γιατί και εγώ όποτε σας γράφω πάντα στο τέλος κάθε κειμένου είμαι ήρεμη,έχω εξωτερικεύσει κάθε μου συναίσθημα και δε φοβάμαι να το κάνω ακόμη και αν δακρύζω σε κάποια άρθρα μου!Ποτέ δε φοβήθηκα να πω ότι ένιωθα και τελικά πάντα κάτι κερδίζω γιατί παιδιά ο φόβος είναι το χειρότερο πράγμα,αν το νιώθεις σε κρατάει,σου χαλάει στιγμές..
Σας ευχαριστώ για όλα όσα μου λέτε..
Καλό βράδυ!
Χασάνδρα Φανή.
Αυτό ήταν το πρώτο μέρος της κουβέντας μας,το δεύτερο αφορά τα κείμενα μου..Η αλήθεια είναι πως πολλοί από εσάς μου λέτε να συνεχίσω να γράφω γιατί σας αρέσει ο τρόπος μου.Δε σας κρύβω πως το γράψιμο είναι η ζωή μου,η συντροφιά που δε με εγκαταλείπει ποτέ!Πάντα από μικρή όταν ήθελα κάτι να το βγάλω από μέσα μου το έγραφα,βέβαια δεν είναι το ίδιο,όσα έγραφα μικρή τα ήξερα μόνο εγώ τώρα αυτά τα κείμενα τα μοιράζομαι μαζί σας.Θα μπορούσε να πει κανείς πως σας κάνω μέρος της ζωής μου,πως εκθέτω τον εαυτό μου.Δε σας κρύβω πως κάποιες στιγμές σκέφτομαι να το παρατήσω αλλά ευτυχώς μένει μόνο για λίγο στις σκέψεις μου.Μοιράζομαι μαζί σας πράγματα που μάλλον όλοι νιώθουμε,ερεθίσματα που λαμβάνω καθημερινά από κουβέντες μου, από ό,τι "πιάνει" το μάτι μου γενικώς.Μάλλον γι'αυτό μου λέτε να συνεχίσω να γράφω γιατί μέσα στα κείμενα μου βρίσκεται κάτι από εσάς,κάτι από αυτά που έχετε στην ψυχή σας και απλά φοβάστε να τα πείτε εσείς!Γι'αυτό θα συνεχίζω να σας γράφω μήπως κάποια στιγμή σας παρακινήσω να γράψετε κάτι και εσείς,όχι σε μένα αλλά κάτι στον εαυτό σας ή σε αυτόν που θέλετε!Κάποια στιγμή μια ψυχολόγος μου είχε πει πως η ανάγκη να γράφουμε είναι γιατί έτσι εξωτερικεύουμε τα συναισθήματα μας και αυτό μας ηρεμεί.Τελικά είχε δίκιο γιατί και εγώ όποτε σας γράφω πάντα στο τέλος κάθε κειμένου είμαι ήρεμη,έχω εξωτερικεύσει κάθε μου συναίσθημα και δε φοβάμαι να το κάνω ακόμη και αν δακρύζω σε κάποια άρθρα μου!Ποτέ δε φοβήθηκα να πω ότι ένιωθα και τελικά πάντα κάτι κερδίζω γιατί παιδιά ο φόβος είναι το χειρότερο πράγμα,αν το νιώθεις σε κρατάει,σου χαλάει στιγμές..
Σας ευχαριστώ για όλα όσα μου λέτε..
Καλό βράδυ!
Χασάνδρα Φανή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου