Τι να τους κάνεις τους φυγάδες ;

Είναι εύκολο να φεύγεις . Να εγκαταλείπεις στα δύσκολα , να τραβάς το χέρι σου την στιγμή που ο άλλος ετοιμάζεται να πιαστεί από αυτό . Να φεύγεις γιατί κοιτάς τον εαυτούλη σου , μην πληγωθεί . μην πονέσει , μην προσφέρει κάτι για έναν άλλο άνθρωπο . Να μην μπορείς να θυσιάσεις λίγο από το εγώ σου για κάποιον άλλο . Έτοιμος να το βάλεις στα πόδια στην πρώτη στραβή . Δεν είναι όλα τα στομάχια για δύσκολα , και έτσι τρέχουν να μην τους βρει η " μπόρα " . Ας κάτσουν στην γωνιά τους λοιπόν ...

Έχουν δει ποτέ όμως μάτια να μιλούν στην ψυχή τους , έχουν νιώσει ποτέ περήφανοι για τον εαυτό τους ;

Δεν τους χρειάζεσαι τους φυγάδες ... τι να τους κάνεις άλλωστε . Όσοι φεύγουν δεν είναι άνθρωποι να βασιστείς . Όλοι οι άνθρωποι , καλό θα είναι να το παραδεχτούμε γρήγορα , χρειαζόμαστε ένα ζευγάρι χέρια στα δύσκολα να μας αγκαλιάσουν , ένα ζευγάρι μάτια , να τα κοιτάξουμε ή να τα σκεφτούμε και να μιλάνε στο μέσα μας . Τι πιστεύετε πως όταν γεράσουμε , τα ρουχαλάκια που φοράμε θα μας κάνουν ευτυχισμένους ; Στα παιδιά μας , πως να ντύνονται θα μάθουμε ; Ίσως για κάποιους να ηχεί ρομαντικά , αλλά δεν με απασχολεί , ακόμη και το αγρίμι ηρεμεί στο αληθινό χάδι .


Το εύκολο είναι να φεύγεις . Το δύσκολο όμως είναι εκείνο που σε κάνει να αποκαλείσαι άνθρωπος κατά μια έννοια . Να φεύγεις από αχάριστους ανθρώπους , από ψεύτες , υποκριτές , από όσους ασκούν βία , από όσους δεν ξέρουν να αγαπούν , από εγωιστές , από εκεί να φεύγεις με το κεφάλι ψηλά και χωρίς εξήγηση . Από ανθρώπους όμως που αξίζουν να αγαπηθούν , από εκείνους που νιώθουν φόβο για κάτι , από εκείνους που είναι σκληροί αλλά μέσα τους παιδί , από τους λιγομίλητους , εκεί να μένεις ... να δίνεις αγάπη , να μαθαίνεις να ακούς σιωπές , να δίνεις τον εαυτό σου , να μάθεις να είσαι εκεί , ακόμη και αν νευριάζεις , ακόμη και αν νιώσεις πως δεν έχεις άλλη υπομονή . Πάντα θα σου δίνει δύναμη ο άλλος να μένεις ακόμη και αν δεν το καταλαβαίνει .


Να μένεις και να πολεμάς, να μαζεύεις δυνάμεις κάθε νύχτα και να δίνεις τις μάχες σου κάθε μέρα. Να αντιμετωπίζεις τα αρνητικά, να συμβιβάζεσαι για να μη χάσεις τον άνθρωπό σου. Ακριβώς γι' αυτό. Γιατί τον βάφτισες άνθρωπό σου και τους ανθρώπους σου πρέπει να τους κάνεις ευτυχισμένους .

Να σφίγγεις τα δόντια και να αντέχεις για δύο. Να υπομένεις, να επιμένεις, να επιβάλλεις την παρουσία σου όταν ο άλλος, κρυμμένος πίσω από εγωισμούς, την αρνείται. Να νιώθεις πως η απουσία σου θα τον έφερνε ένα σκαλοπάτι πιο κοντά στην καταστροφή και να μην το επιτρέπεις. Κι ας αφήσεις τον εαυτό σου σε δεύτερη μοίρα, κι ας χάσεις κομμάτια σου στη διαδρομή.

Να είσαι εκεί όταν σε έχει ανάγκη κι ας είναι η μιλιά του πολύ περήφανη για να στο φανερώσει. Να στέκεσαι δίπλα όταν η ψυχολογία του θρυμματίζεται σε μικρά κομμάτια. Οι σιωπές και τα άδεια βλέμματα περνάνε γρηγορότερα, αν έχεις συντροφιά να τα μοιράζεσαι. Να χαιδέψεις τις πληγές, να σκουπίσεις τα δάκρυα, να διώξεις τα φαντάσματα κι ας σε παρακαλάει να του αδειάσεις τη γωνιά. Εσύ να μένεις γιατί μαζί με τις αντοχές σου, δοκιμάζονται κι οι δικές του.

Καλό μας απόγευμα ,

Χασάνδρα Φανή .