Πολλές φορές αναρωτιόμαστε σε ποιον έχουμε αδυναμία ... μαμά ή μπαμπά !
Προσωπικά και στους δυο , με διαφορετικό τρόπο για πολλούς λόγους ! Είναι οι πρώτοι καθοδηγητές για την πορεία ενός παιδιού . Ο καθένας σου δείχνει ένα τρόπο να αντιμετωπίζεις καταστάσεις της ζωής . Σαν παιδί , ψάχνεις και τους δικούς σου τρόπους , όμως σίγουρα έχουν γραφτεί συμπεριφορές στο λευκό χαρτί της ζωής σου . Σαν παιδί ...
Όντας / ούσα ενήλικας , ανοίγεις τα φτερά σου , γνωρίζεις νέα πράγματα , σοβαρεύουν οι καταστάσεις , αναλαμβάνεις ευθύνες , κάποια στιγμή μάλιστα θα κληθείς να γίνεις γονιός ( εκεί μάλλον θα καταλάβεις το γνωστό , δεν θα γίνεις μάνα θα με καταλάβεις ) . Πολλές φορές το έχω ακούσει και έκανα πλάκα απαντώντας , μην ανησυχείς μαμά θα στα φέρω να μου τα μεγαλώσεις σαν εμένα .. επίσης , πολλές φορές έχω πει , πως το κάνεις αυτό , εγώ μάλλον δεν θα το καταφέρω τόσο καλά και δε θα το κάνω ποτέ . Ε για όσα έχω πει δεν θα τα κάνω ποτέ , τα έκανα όλα ένα προς ένα .
Αφορμή για όλα αυτά , μια Κυριακή , μακρυά πια από την μητέρα μου , μακρυά από την παιδικότητα μου ... πόσο μακρυά όμως ;
Θυμάμαι κάποιες Κυριακές , να θέλω να κοιμηθώ και ξαφνικά να ακούω την ηλεκτρική σκούπα , να ξυπνάω με φωνές και η μητέρα μου με μια γλυκιά φωνή και αυτό το χαμόγελο της , να μου λέει έλα σήκω πέρασε η ώρα ... πάντα χαμογελούσα όταν το άκουγα γιατί ήξερα ότι είναι θέμα χρόνου να έρθει να μου δώσει φιλί . Μετά η ώρα του κέικ , το ωραίο κέικ πορτοκαλιού και εγώ να τρώω το υλικό ωμό , που πάντα μου άρεσε και ακόμη δηλαδή .
Τώρα η μαμά μου αγαπάει το δικό μου κέικ λεμονιού , δεν κάνω τίποτα διαφορετικό αλλά λέει πως το κάνω καλύτερα από εκείνη , λέτε να με καλοπιάνει ; Μπορεί ...
Αχ , πόσο μου λείπουν κάτι Κυριακές ...
Όσο και να μεγαλώσω πάντα θα θυμάμαι αυτές τις στιγμές που έζησα και ζω στην οικογένειά μου , δεν ξέρω αν κάποια στιγμή διαβάσουν το άρθρο αυτό οι γονείς μου , πάντως σας λέω πως έζησα χαρούμενο παιδί και σας ευχαριστώ ! Είναι σημαντικό να σας το πω αν και ξέρω πως οι γονείς δίνουν ανιδιοτελή αγάπη , δεν έχουν στο μυαλό τους τι θα πάρουν !
Μακάρι να μπορέσω να δώσω στην δική μου οικογένεια όσα πήρα από εσας !
Λέτε να θέλω να προσέχω τους ανθρώπους της ζωής μου γιατί αυτό μου μάθατε εσείς ; ...........
Προσωπικά και στους δυο , με διαφορετικό τρόπο για πολλούς λόγους ! Είναι οι πρώτοι καθοδηγητές για την πορεία ενός παιδιού . Ο καθένας σου δείχνει ένα τρόπο να αντιμετωπίζεις καταστάσεις της ζωής . Σαν παιδί , ψάχνεις και τους δικούς σου τρόπους , όμως σίγουρα έχουν γραφτεί συμπεριφορές στο λευκό χαρτί της ζωής σου . Σαν παιδί ...
Όντας / ούσα ενήλικας , ανοίγεις τα φτερά σου , γνωρίζεις νέα πράγματα , σοβαρεύουν οι καταστάσεις , αναλαμβάνεις ευθύνες , κάποια στιγμή μάλιστα θα κληθείς να γίνεις γονιός ( εκεί μάλλον θα καταλάβεις το γνωστό , δεν θα γίνεις μάνα θα με καταλάβεις ) . Πολλές φορές το έχω ακούσει και έκανα πλάκα απαντώντας , μην ανησυχείς μαμά θα στα φέρω να μου τα μεγαλώσεις σαν εμένα .. επίσης , πολλές φορές έχω πει , πως το κάνεις αυτό , εγώ μάλλον δεν θα το καταφέρω τόσο καλά και δε θα το κάνω ποτέ . Ε για όσα έχω πει δεν θα τα κάνω ποτέ , τα έκανα όλα ένα προς ένα .
Αφορμή για όλα αυτά , μια Κυριακή , μακρυά πια από την μητέρα μου , μακρυά από την παιδικότητα μου ... πόσο μακρυά όμως ;
Θυμάμαι κάποιες Κυριακές , να θέλω να κοιμηθώ και ξαφνικά να ακούω την ηλεκτρική σκούπα , να ξυπνάω με φωνές και η μητέρα μου με μια γλυκιά φωνή και αυτό το χαμόγελο της , να μου λέει έλα σήκω πέρασε η ώρα ... πάντα χαμογελούσα όταν το άκουγα γιατί ήξερα ότι είναι θέμα χρόνου να έρθει να μου δώσει φιλί . Μετά η ώρα του κέικ , το ωραίο κέικ πορτοκαλιού και εγώ να τρώω το υλικό ωμό , που πάντα μου άρεσε και ακόμη δηλαδή .
Τώρα η μαμά μου αγαπάει το δικό μου κέικ λεμονιού , δεν κάνω τίποτα διαφορετικό αλλά λέει πως το κάνω καλύτερα από εκείνη , λέτε να με καλοπιάνει ; Μπορεί ...
Αχ , πόσο μου λείπουν κάτι Κυριακές ...
Όσο και να μεγαλώσω πάντα θα θυμάμαι αυτές τις στιγμές που έζησα και ζω στην οικογένειά μου , δεν ξέρω αν κάποια στιγμή διαβάσουν το άρθρο αυτό οι γονείς μου , πάντως σας λέω πως έζησα χαρούμενο παιδί και σας ευχαριστώ ! Είναι σημαντικό να σας το πω αν και ξέρω πως οι γονείς δίνουν ανιδιοτελή αγάπη , δεν έχουν στο μυαλό τους τι θα πάρουν !
Μακάρι να μπορέσω να δώσω στην δική μου οικογένεια όσα πήρα από εσας !
Λέτε να θέλω να προσέχω τους ανθρώπους της ζωής μου γιατί αυτό μου μάθατε εσείς ; ...........
Χασάνδρα Φανή .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου