Και κάπως έτσι...

Είναι σαν να έκλεισε μια παρένθεση της ζωής μου! Κοιτάζω έξω από το παράθυρο και σκέψεις γυρίζουν στο μυαλό μου ή μάλλον εικόνες... άλλες μου προκαλούν πόνο άλλες χαμόγελο!Δε διαγράφω όμως τίποτα γιατί είναι κομμάτια μου. Υπήρχαν δύσκολα αλλά είχα κοντά μου ανθρώπους να κάνουν πολλά για εμένα και τους ευχαριστώ. Ίσως το ευχαριστώ να είναι μικρό αλλά είναι από καρδιάς! Υπήρξαν περίεργες ημέρες αλλά τις αφήνω πίσω μου, και όταν τις θυμάμαι θα εκτιμάω ακόμη πιο πολύ κάποια άτομα. Μπορεί να εκδηλώνομαι δύσκολα... ή να κρύβομαι! Πάντα ο χειρότερος κριτής του εαυτού μου ήμουν εγώ, μεταξύ μας μικρή δε χωράνε ψέματα... Κάπου άκουσα πως αγάπη σημαίνει όταν η μαμά βάζει το καλύτερο κομμάτι φαγητού στο μπαμπά, εγώ συμπληρώνω πως αγάπη σημαίνει να θες να κρυφτείς στην αγκαλιά του αγαπημένου σου σα μικρό παιδί και να νιώσεις γαλήνια γιατί ακόμη και όλα να πάνε στραβά υπάρχουν δυο μάτια που θα σε καταλάβουν ακόμη και αν δε μιλήσεις! Επίσης, αγάπη σημαίνει όταν η μαμά σε φιλάει πριν κοιμηθείς. Πολλά είναι η αγάπη και είναι πολύ τυχερός όποιος την έχει νιώσει... Δυσκολεύομαι να γράψω αυτό το κείμενο, ποτέ άλλοτε δεν μου πήρε τόσο χρόνο, ίσως γιατί δυο μήνες δεν είχα τον πραγματικό χρόνο με τον εαυτό μου... Όπως και να είναι το μόνο που μένει είναι το ευχαριστώ σε όσους ήταν δίπλα μου ακόμη και όταν νευριάζα ή φερόμουν περίεργα! Ήταν περίεργα τα συναισθήματα , έκανα λάθη, δυσκολεύτηκα να διαχειριστώ καταστάσεις, αλλά ξέρω πως από όλο αυτό αγάπησα κάποια άτομα πιο πολύ και σήμερα ένιωσα λίγο καλύτερα που αποχαιρέτησα ένα άτομο γιατί το έβγαλα έξω από τα νερά του τόσο καιρό... Κλείνω το κείμενο με ένα ευχαριστώ για όλους έναν έναν ξεχωριστά και αρχίζω να σχεδιάζω το πρώτο ταξίδι που θα κάνω μόλις μπορέσω...