Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Αγαπώ τα Σαββατοκύριακα!


Και μόνο εγώ, θα μου πείτε... Όλος ο κόσμος τα αγαπάει και περιμένει πως και πως να περάσει η εβδομάδα, για να ξεκουραστούμε, να βγούμε από το πρόγραμμά μας, να βρεθούμε με φίλους, να ασχοληθούμε με το παιδί μας, με τον εαυτό μας, τον σύντροφό μας, για να φτάσει η Δευτέρα και να είμαστε πιο κουρασμένοι από πριν. Πλάκα κάνω...
Γιατί όσο και να κουραστείς και να το ρίξεις και έξω, σίγουρα δεν θα αισθάνεσαι την πίεση των υποχρεώσεων.
Αυτές οι 2 αγαπημένες μας μέρες, δεν έχουν  πρέπει...Δεν έχουν τρέξιμο, δεν έχουν άγχος, συγκέντρωση, αλλά έχουν πολύ δημιουργία στην κουζίνα.
Αγαπώ τα Σαββατοκύριακα γιατί σταματάω να παίζω με τον χρόνο, με την ώρα, γιατί η διάθεση αλλάζει, γιατί τίποτα δεν συγκρίνεται με το να μπορείς να απολαύσεις μικρές πολυτέλειες που δυστυχώς έχουμε βγάλει από την καθημερινότητά μας.
Αυτές οι μικρές απολαύσεις, είναι άλλωστε για όλους εμάς που εργαζόμαστε και έχουμε ένα δύσκολο πρόγραμμα, που μας κάνουν να αντιληφθούμε και να καταλάβουμε πόσο σημαντικές είναι και πόσο καλό μας κάνουν. Πόσο οφείλουμε στον ίδιο μας τον εαυτό να τις έχουμε και να μπορούμε να τις κρατήσουμε.
Μπορεί να είναι μικρά τα Σαββατοκύριακα και να κρατάνε πάντα λίγο, αλλά πάντα θα υπάρχει και το επόμενο και το επόμενο και το επόμενο.
Δεν ξέρω αν είναι σωστό να αφήνουμε μόνο αυτές τις 2 μέρες να έχουμε αυτές τις μικρές απολαύσεις στη ζωή μας, αλλά έτσι όπως είναι τα πράγματα το μόνο που ξέρω να πω είναι πως τουλάχιστον αυτές θα πρέπει να τις κρατήσουμε.
Άλλωστε για να μπορέσεις στη ζωή να αντιληφθείς πόση χαρά μπορεί να σου δώσουν κάποια πράγματα που τα θεωρούσαμε δεδομένα αλλά τελικά δεν είναι, θα πρέπει να μην  τα θεωρείς δεδομένα και να μην είναι και εύκολα. Γιατί τότε δυστυχώς γίνονται και ανιαρά καμιά φορά και χάνουν και την αξία τους.

                                                                                                                            Χασάνδρα Φανή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου