Το πιο πολύτιμο κομμάτι μου...

   Έχω γράψει για τόσα και τόσα πως θα μπορούσα να μην γράψω για το παρεάκι που αποχαιρέτησα!Τώρα που πέρασαν λίγες μέρες μπορώ να γράψω πιο ήρεμη και όχι με τα "φορτωμένα" συναισθήματα!Δυστυχώς εκείνο το βράδυ ήταν απαίσιο συναισθηματικά,στεναχωριόμουν που αφήναμε τα χρόνια μας τα φοιτητικά αλλά πιο πολύ που θα σας αποχωριζόμουν από την καθημερινότητα μου!Σας έδωσα από ένα φιλί και έφυγα γιατί στα τόσα χρόνια δε με είχατε δει ποτέ να κλαίω,οπότε ούτε και τώρα ήθελα!Μια από εσάς μου είπε <<έλα μην στεναχωριέσαι εγώ που σ'αγαπάω πολύ,θα μιλάμε στο τηλέφωνο>>,εκείνη την ώρα δεν είπα τίποτα μόνο κούνησα καταφατικά το κεφάλι,αλλά τώρα θα σας πω ότι σας αγαπώ πολύ όλες,την καθεμία για ξεχωριστό λόγο,μια φορά σας λέω πως σας αγαπώ και δε νομίζω να το ξαναπώ!

   Έφυγα από εσάς και περπάτησα πολύ εκείνη τη νύχτα,στην ουσία έτσι αποχαιρετούσα αυτά που έχουμε ζήσει εδώ,μα λίγο πριν γυρίσω σπίτι μου σήκωσα το κεφάλι μου κοίταξα μπροστά και είπα <<Καλή τύχη σε όλους μας,δε θα ξεχάσω τίποτα αλλά από αύριο ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο>>.Ένιωσα να παίρνω δύναμη εκείνη τη στιγμή από που δε ξέρω.Συνέχισα να περπατάω...
   Κάποια στιγμή είχα μιλήσει με μια από εσάς και είχα αναρωτηθεί γιατί να μπαίνουμε σε αυτή τη διαδικασία,να αγαπάμε άτομα,να δενόμαστε μαζί τους και μετά ξαφνικά να ΑΝΑΓΚΑΖΟΜΑΣΤΕ να αποχωριστούμε ο ένας τον άλλο!Εκείνο το βράδυ,λοιπόν,κατάφερα να δώσω την απάντηση μόνη μου!

       Λες και για κάποιο λόγο εκείνο το βράδυ έπρεπε να αποχαιρετήσω ΟΛΑ όσα αγάπησα,χτύπησε το κινητό μου και ήταν μήνυμα από ένα επίσης πολύ αγαπημένο μου κομμάτι.Θύμωσα γιατί τότε αποχαιρέτησα και αυτό το άτομο ουσιαστικά,βέβαια αυτό το άτομο ανήκει στην κατηγορία που δεν αναγκάστηκα να αφήσω...μάλλον έπρεπε,δε ξέρω με σιγουριά.Αυτό ήταν ανατροπή..στα όνειρα μας!Όπως και αν έχει,όσο και αν θύμωσα μέσα μου ξέρω ότι το αγαπώ πολύ και αυτό το άτομο γιατί ήταν ξεχωριστό και θα το αγαπώ πάντα,αυτό το ξέρω με σιγουριά,ίσως να μη το δείχνω αλλά θα το ξέρει και ας μη το ξαναπώ ποτέ!Τελικά δίκιο είχε δε μπορώ να αλλάξω,ούτε να κρατήσω κακία,ότι αγάπησε η καρδιά δύσκολα το σβήνει..

   Λοιπόν,για να κλείσουμε σε όλους εσάς εύχομαι πάνω απ'όλα καλή τύχη και δε ξέρω τι θα μας φέρει η ζωή,άλλωστε πλέον έπαψα να κάνω σχέδια γιατί όλα ανατρέπονται,αλλά όπως και αν πάνε τα πράγματα σας αγαπώ και δε σας ξεχνώ!Κλείνω όλα αυτά τα 4 χρόνια σε ένα κουτάκι που θα είναι το πιο όμορφο στην καρδιά μου,ακόμη και αν έχω πληγές η καρδιά μου θα είναι η πιο όμορφη...γιατί έκοψα από ένα κομμάτι της και σας το χάρισα!

   Σας αφιερώνω το παραπάνω κείμενο μου και φυσικά σας ευχαριστώ για όλα όσα μου δώσατε να έχω να θυμάμαι από εμάς.Επίσης,ένα ευχαριστώ θέλω να πω και σε ένα άλλο άτομο που δε το έχω ευχαριστήσει ποτέ αλλά με έχει αγκαλιάσει σα μητέρα μου και το έχω αγαπήσει,δε θα πω ποιο είναι αλλά μάλλον θα το καταλάβει γιατί πάντα με καταλάβαινε χωρίς να πω πολλά...Να προσέχετε!!

Χασάνδρα Φανή!